Mościcki Michał (1894–1961), dyplomata. Ur. 29 IX w Londynie, był synem Ignacego (zob.) i Michaliny z Czyżewskich Mościckiej (zob.). Szkołę średnią ukończył w Szwajcarii. Wybuch pierwszej wojny światowej zastał go w Warszawie. Ewakuowany następnie do Kijowa, studiował na tamtejszym uniwersytecie bakteriologię, a od października 1915 służył w armii rosyjskiej. W grudniu 1918 został przydzielony do delegacji polskiej na Konferencję Pokojową w Paryżu. Dn. 1 II 1920 rozpoczął pracę w Min. Spraw Zagranicznych (MSZ) jako dietariusz w Gabinecie Ministra. W okresie od sierpnia 1920 do końca czerwca 1921 służył w WP w stopniu podporucznika (od września 1920). W dn. 1 VII 1921 został mianowany attaché Poselstwa RP w Tokio z tytułem sekretarza legacyjnego II kl. Powrócił do Centrali MSZ 20 X 1924. W grudniu t. r. mianowano go attaché honorowym. Równocześnie otrzymał bezpłatny urlop, trwający do 31 VII 1926. W tym okresie studiował w Szkole Nauk Politycznych w Paryżu na wydziale dyplomatycznym, który ukończył w r. 1927. Z dn. 1 VIII 1926 został przydzielony do Ambasady RP w Paryżu jako attaché z tytułem sekretarza poselstwa II kl. (od 24 III 1928 z tytułem sekretarza poselstwa I kl.). Odwołany do Centrali 1 VII 1928, objął stanowisko radcy ministerialnego w VI stopniu służbowym, przydzielony do Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP Ignacego Mościckiego. W dn. 16 III 1933 został radcą Poselstwa RP w Wiedniu, a 10 VI t. r. posłem nadzwycz. i ministrem pełnomocnym w V stopniu służbowym w Tokio. W Japonii przebywał ponad trzy lata. Odwołany z placówki tokijskiej, wrócił 30 XI 1936 do Warszawy. W dn. 1 XI 1937 otrzymał nominację na posła nadzwycz. i ministra pełnomocnego w Brukseli, obejmując równocześnie Poselstwo w Luksemburgu. W czasie drugiej wojny światowej został w grudniu 1939 zwolniony z MSZ przez ministra Augusta Zaleskiego. Po zajęciu Belgii przez Niemców wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Nie brał już udziału w życiu politycznym. Zmarł 4 III 1961 w Nowym Jorku, pochowany został na cmentarzu «Gate of Haven» pod Nowym Jorkiem. Był odznaczony licznymi orderami polskimi i zagranicznymi, m. in. Orderem Polonia Restituta III kl., francuską Legią Honorową IV kl., japońskim Orderem «Św. Skarbu», Maltańskim Krzyżem Magistralnym i wieloma innymi.
Ożeniony był z Heleną Kobylańską (1899–1971), siostrą dyplomaty Tadeusza Kobylańskiego, dzieci nie pozostawił.
Łoza, Czy wiesz, kto to jest?; Rocznik oficerski, W. 1923, 1924; Rocznik Służby Zagranicznej RP, W. 1932–9; – Chronologia stosunków międzynarodowych Polski, 1933–1935, W. 1960; toż, 1936–1937, W. 1961; toż, 1938, W. 1962; – Archiwum Polityczne Ignacego Paderewskiego, W. 1974 IV; Dokumenty i materiały do historii stosunków polsko-radzieckich, W. 1967 VI; Dziennik Urzędowy MSZ RP, 1923 s. 103, 1926 s. 78, 1927 s. 22, 1928 s. 80, 157, 1929 s. 105, 1930 s. 137, 1933 s. 38, 120, 1936 s. 289, 1937 s. 131; Günther W., Pióropusz i szpada, Paryż 1963; Jackowski T. G., W walce o polskość, Kr. 1972; Materiały do historii Klubów Demokratycznych i Stronnictwa Demokratycznego w latach 1937–1939, W. 1964 II; Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Centrala i placówki w 1921 r., [W. 1921] s. 26; Sokolnicki M., Dziennik Ankarski 1939–1943, Londyn 1965; [Szembek J.], Diariusz i teki Jana Szembeka (1935–1945), Londyn 1969–72 III–IV; Wysocki A., Tajemnice dyplomatycznego sejfu, W. 1974; – „Nowy Świat” (Nowy Jork) 1961 nr z 18 III (fot.); „Polish Review” 1962 nr 1 s. 96–7; – AAN; Prezydium Rady Ministrów, Karty kwalifikacyjne MSZ, MSZ P. D. Japonia, sygn. 601 k. 247–251, MSZ P. III Japonia, sygn. 5945–5947, 5951, 5952, 5954, 5958, 5960, 5965–5967, 5970; – Informacje Józefa J. Zwisłockiego ze Stanów Zjednoczonych.
Alina Szklarska-Lohmannowa